aşık kişinin şiiri.

sokak lambası icat
olduğundan beri
ay ışığı para etmez
oldu ve nerede
düşünsem seni
her yer kolombiya
ve berlin duvarıydı
kaçak tütün bile
hayalin kaçağı gibi
yakmıyor be
gerekli ekipman yaz
walker jon ve uzun
sonrası tahmin edilebilir
geceler uzar
şiirler yazılır
bölme işlemleri sağlamaz
aydınlıkken uyanırsın
ne yandan ne hikmetse
rüzgar esse hep saç
ların kokar
ve beni sindirirler
öyle ki
annem bile aramaz
nerede şehir olsa
adresler sana yakın
sonsuz ve yoktur
sınav kağıtarına
hep sana şiirler yaz
dım diye kalırdım
bütlerde artık
hikayeye başlamıştım
hangi köşede karşılaşsak
bi arka sokakta basarlar
dı evimi
ve sorgu-sual sen olurdun
dayağı ben yerdim
yaz gelipte
termometreler ısınınca
kalbimde özağırlığın
yakındı civaya
ve rayların üzerine
ne ara para koysam
trenler devrilir
ve insanlar benden
sensizliğin hesabını
sorupta
tam karakol’un önüne
güzelce atarlardı
ve işte o çocuk
sana aşıktı.

Şaire özgü bir anlatım şiirini kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.