sayfalarını atlayarak
okuduğum kitaplardan
aklımda kalan sahneler
gibisin hep kesik
ayrıntısız ve muallak
ta kalan bir kapı
aralığı insiyatifinde
şimdi kaçmak
ne yana çevirsem
hangi yöne baksam
hep garp cephesi
ve ne hikmetse
artık sular da kesilmiyor
kaç sigara yaktıysam
eskinin tadını da vermiyor
eski sen oluyorsun
sanırım eski gelmiyor
sonra otobüsler doluyor
liman şehirleri kuruluyor
anlamadığım olay ya
koskoca demirler
nasılda suyun üzerinde
batmadan duruyor
eskiye dair ne varsa
hep biriktiriyorum
biletler paralar
yalnız oturunca
anlamlanıyormuş banklar
farklı yığılıyorum
şiire ve nerede
vurulsam hep
aynı dizede ölüyorum
fırınlar hep sabah
satıyorlar poğçaları
yetişemiyorum
sana ve poğçalara
beklediğin otobüs
ün sırası da yok artık
ve biliyor musun
artık akbilim de
öğrenci basıyor
sonrası bildiğin gibi
kitapların köşesini
kıvırıyorum
okula girerken sigara
yakıyorum sonra
çay alıp
seni özlüyorum.