27
Yorum
19
Beğeni
0,0
Puan
1224
Okunma
o değildi
sevgiyle şarkılar söylediğim
o suret
el değe değe yıpranmış
küle dönmüş,her dolaşık adımda
gerçek bakışlarını aramayan yüz
o başkaydı suretten
yoksa koşmazmıydım küçük bir umudun arkasından
duraksadığı her yerde
bir çadır kurardım
benden sorarlardı aşkı
açardım
o düğümledikçe zamanda ördüklerini
bir deniz kadar rahat gülerdi
bir kıyı kadar bana çekilir
beyaz köpükleri vururdu ayaklarıma
güneşi bulurdum
o olsaydı saçlarımı rüzgârında savurduğum
geri dönmezdim
acı bir hap gibi yutulmazdı sevgi
kollarında solur, yolunda yürürdüm
her vedada savrulurdum dağlara
ölür ölür dirilirdim
daha güzel baktığında başka bir göze
solardı daha açmadan çiçekler
su olmazdım
köy olmazdım insanın adı geçmeyen yerlerde
ne de bir köy çeşmesi
kimse bir tas su içemezdiki benden
geldiği yöne dönerdi sular
yağmur yağmazdı düşünceme
efil efil
inceden
o değildi
o derdim inatla
kendi kendime hüzünler yaratarak
güç yürürdü ayaklarım kendime
yüzümü unuturdum
o değildi, yoktu
bir su damlası kadar bile
yakın değildi ellerime
güneşi onunla çekmedim içime
o aydınlatmadı hiç
öyle sanmışım!
24. 6. 2012 / Nazik Gülünay
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz