4
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
841
Okunma

kim demiş ay’da çekim yok
ay yüzünde ben
hep çekimindeyim gözlerinin;
gözlerin dipsiz krater
baktıkça, denizler gibi
bir iner bir kalkar
kabarır yüreğimdeki arter...
bir bilûr pınar sökülür göğsünden
çiçeklenir dağlar
yıldız yağar gökyüzünden
senfonilenir kar taneleri
pastoral şarkılar söyler
karbeyaz gelinliğinin tüllleri...
uzun bir şiirdir susuşun
noktasından virgülüne
bir destandır tenime dokunuşun;
bin yıllık özlemin
denizin yüzünde esişi gibi rüzgârın
saçlarını salıp, sineme sokuluşun...
koklayıp, bağrıma basarım seni
yitirip yeniden bulduğum
yaşam gibi sarılırım sıkıca,
yan yana iki dağın
en derin yerinde akar bir dere
öperken dudağımı dudağın...
bir selvinin gövdesinde
sarmaşık dolanırım beline,
doruklarda yaz esintileri
açılır kapanır gözlerin
efil efil
asmalar salkım saçak teninde;
yudum yudum sızar
dingin bir nehir olurum...
serin bir çağlayan
tepeden tırnağa
kar suları gümbür gümbür
göz gözü görmez
karanlık gecelerime
ay ışığı gibi dökülür...
sağanaklar arasından
ne şimşekler çakar
yer yerinden oynar
yaslandığım karlı dağ
söndürdüğün yanardağ olur çıkar...
Şaban AKTAŞ
21.09.1997