Rahmetli dedem namı diğer Yeltenli Hüseyin, ölüm döşeğinde sekarette idi. Ben yanına gelince ''Şaban geldi!'' dediler o da ''Oğlum sen misin, tut elimi! dedi. Bunun ne anlama geldiğini bilmeksizin elinden tuttum. Sıcaklığını uzun uzun hissettim. Fakat daha sonra dayımın hanımı bana dedi ki; ''Deden elini sana verdi!''.

Bunun tam anlamını o zamanlar tam kavrayamamıştım. Fakat çocukluğumda ona en çok yardımcı olan torunu ben olmuştum. O, çok iyi bir bağlama ustasıydı aynı zamanda. Uzun yıllar TRT radyolarında proğram olan ''Tarla Dönüşü'' adlı proğramın açılış müziği, dedemden alınma bir müzik idi, bunun yanısıra TRT izmir Radyolarında taş plaklarda 6 adet ona ait sazıyla ve sözüyle kayıtlı türkü var.
İşte 'El verme '' işi öyle sanıldığı gibi sıradan bir iş değil. Bugün zaman zaman kendime sorarım, acaba dedem bana elini verdiği için mi ben de iyi derecede bağlama çalıp, şarkı türkü besteleyebilecek, şiir yazacak birisi oldum? Bu ozanlar arasında usta çırak ilişkisine bağlı olarak devam edegelenen, köklü bir şaman geleneği olmalıdır.

Her kim ise hocanız, günü geldiğinde gönlü olursa, size elini vermeyi esirgemeyecektir diyerek tamamlıyayım.
Şiiriniz akıcı ve güzeldi. İlhamlarınız bol olsun. Tebrik ediyorum değerli Zeynep öğretmenim....

Selam ve saygılarımla...