Her tarafta karanlık, her taraf hepten ışık,
Birbirine karışmış, belirsiz gündüz gece,
Dünyalının dünyası, döner merkezden kaçık,
Sığınak evlerinde, yaşıyorlar sadece,
Kapıları kapalı, kapılar sözde açık.

Vitrinleri süslenmiş, caddeler insan seli,
Girdaplarda dolanır, birbirinin ardında.
İhtiyari olmadan, takip eder el eli,
Avcıları pusuda, avlarının farkında,
Çarşılar tımarhane, kim akıllı kim deli?

Köylerde dedikodu, şehirler çokluk var,
Kalabalıkta azlık, azın azı belirsiz.
İstekleri sınırsız, bütçeleri hepten dar,
Her zaman muhannete, muhtaç yaşar gelirsiz,
Yoksulların ateşi, zengine kandil yakar.

Sevgililer semada, Merih’teler, ay’dalar,
Göklerde uçuyorlar, ayaklar yere değmez.
Dünyaları tozpembe, hayalleri say-dalar.
Dikenleri görmeden, goncaları kim sevmez,
Can yakıp kan akıtır, zarar veren faydalar.

Hakikat sahnesinde, gölgeler oynaşıyor,
İnsanlar ölü gibi, insanlar gülüyorlar,
Zıtlık içinde zıtlık, zıtlıkla kaynaşıyor,
Umutlarla doğarak, umutsuz ölüyorlar,
Sonsuzluk limanına, tabutlar yanaşıyor.

19.06.2012…Mustafa Yaralı