Çok dilekçe yazdım, safi bilinç’e,
Aklıma düşürdü, kim bilir nerden?
“Aşksız dayanamaz, hiç kimse linç’e,
Geçmelisin” dedi, “canından, serden”

Girişimci ruhum, girdi kabına,
Artık kadem basım, kerem babına,
Yoklara karıştım Pazar adına,
Hesabım kalmadı, almaktan ver-den.

Çileyle yoğurdu, bu güne kadar,
Dedi ki “aşkına, insan can adar”
Mahmur gözlerime, kurunca radar,
O görünüyor o, artık her yerden.

Ağrımın, sızımın, bitmezdi ardı,
Yüreğimi deldi, bağrımı yardı,
Önce yaraladı, sonrada sardı,
Tepeden tırnağa, ıslattı terden.

Sükûneti geldi, efkâr dağıttı,
Günahı, sevabı içimden attı,
Canımın cananı, cana can kattı,
Hiç eser kalmadı, hayırdan, şerden.

On iki kenarlı, sekiz de köşe,
Altı yüz içinden, “gel” dedi şeşe,
İkiz kardeş oldu, kederle neşe,
Selamlar geliyor, hepten ve her-den.

Gözümden yol açtı gönlüme aktı,
Haşmetle, yaralı yüzüme baktı,
Çağıran kendisi, yaklaştım yaktı,
Baygınlık geçirdin saçtığı ferden.

17.06.2012…Mustafa Yaralı