1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
953
Okunma
Biliyor musun küçük kız,
Aşmanı istedim önce duvarları.
Görmeni, minik dünyan dışında,
Sensiz yaşananları.
Ben yıktıkça duvarları,
Telaşlandı beyazlar.
Zaten hiç anlayamadım ben onları,
Sana nasılda sarıldılar.
Görmeliydin küçük kız, bilmeli,
Yoksa nasıl anlatırdım sana,
İnsanı, insana düşüren hengameyi,
Nasıl tarif ederdim, terk edilmeyi...?
Ben uzattıkça kollarımı sana,
Seneler telaşlanıyordu.
İlk önce anlayamasam da,
Beyazlar sana gerçekten yakışıyordu.
Anladım ki saklanmalıydın dünyadan,
Bir çiçek gibi, yerinden oynamadan.
Sonra vazgeçip tüm yıkılanlardan,
Korkmayasın diye karanlıktan,
Sana bir düş yaptım,
Gülüşüne öykünmüş, bembeyaz duvarlardan.
Kelkit / 012
5.0
100% (2)
Cevap Yaz