Gel sen de gel
Anam bacım gardaşım
Hakiki insan derisi ayakkabıya gel

Doya doya acıkan el işi yapımı
Harcaya harcaya çoğalttırır her şeyini üstelik

Ya yaşamak ya yaşamak heveslilere

Gel ablam gel ayak bileme

Kırmızı ince topuk
Tabanı kaydırmaya yarar
Şuh eteğin fırfırı uçar ha uçar
Huy ölçtürür boy da üstelik
Uzun dile uzun topuk gider
Sardırır dumanı gecekondu bacasına
Yangın yangın gök deler bunlar
Gökdelen ihtişamıyla …


Hatırlatmalı şeytana
Düzünden tersine ayak çekmeyi
Çeke çeke şerbeti nefse vermeyi …


Bakma abim sen de gel
Ufkunda aç çığır
Çağır kimin varsa kimsen ya da her kimsen
Yollar yolluktan çıkmış
Gözünü, kulağını
Kesenin ağzını aç
Sulta altında yürünür bu siyah ayakkabıyla
Usul usul yollara uykusunu aldıra aldıra
Has insan derisi bunlar
İnsan beyni işlemeli güderi
Slink de var doğmamış olanın hasından
Boyası kurumuş orijinal kan karasından…



Has insan derisi diyorum
Ta ezelden kemiğinden soyulmuş
İnanç tabakalanmalı kraftlamalı
Engizisyon tıraşlamalı
Orta doğuda , Afrika’da, Avrupa’da …
Başının başı hatrına gel
Çekilmiş damardan ipleri
Dikişleri sağlam para dişi izli
En azı köpek cinsli



Hanım ablam gel gel sen de gel
Satayım karnındaki cenine de
Al basmazsın dünyaya geldiğinde
Bağrına da dağ
Lavları kaynayan köpüklü tipinden


Heyhat!

Yoksa varılacak yeriniz
Kanmamışsa gözünüz uykuya daha



Muhteşem felaket özneli hammaddesi
Tasa boşaltılır kanı önce
Küle dönmüş beden katılır içine
Yoğur ha yoğur yoğur ha yoğur
El emeği, göz nuru
Şeytana dudak uçuklattıran
Bulanır soyulana
Has insan derisi bunlar
Cehennem ötesi görülen cennet aynası
Ölümle yaşamak satın alınan
Ten uyuşmazlığı taşımayan
Promosyonlu üstelik bedavaaaa…



Ayak ayağa gelsin ten tene
Satışalım yüz yüze
Ateş ayaklandıranlara sor
Vartayı ucuza kurtaranlara
Ölüler öldüğünü çabuk unutur korkma
Mavrayı bırak da ayak – kabına bak

Zaman uçurum ağzı
Zaman telaşlı
Düşmeden yan yana
Yana yana yedi tonda seri sefil
Kundakta , yatakta , ayakta
Hep uykuda ama hep uykuda
Doyasıya susa susa … kana… yaşamaya …












Şükran AY