23
Yorum
29
Beğeni
5,0
Puan
2360
Okunma

En büyük erdemsizlik sığlıktır
Ne ki biçimlendirilir / gerçekleştirilir
Doğrudur / haklıdır …
Oscar Wilde
yapmak istediğim miydim kendimi
mumun güneşi içine çekmesi gözlerinden
bir hayali öpmek mi en gerçeğinden
ya da unut
görebilmekti belki
imler yolunda yürüdükçe
birlikte bildikçe birbirimiz içini
ışığı birbirine gölge iki güneş
doğmazdı ay batımı olmasa
yırtılmazdı karanlık gözyaşlarını silerek
bütünken rengini kaçırttığı hayata
gün döndüremezdi kalp pusulasını
mıknatıs gönül zamanlı dolmasa
şiirin getirdiği söyle !
cehennemi ateşe atmasaydı gözlerin
kıvılcımında kamaşmasaydı nefesim
siner miydi
çoğaldıkça tutuşan isyanım
rüzgârlı kuytularında aşkın
öperken avuç içlerini
ağzım sabah aralar her şeye
Her şeye
çalkantılı maviler uçuşurken
gözlerinden gözlerime…
bir dağ geçerken
sonra asi bir deniz
çiçeklerle sıvalı yüz coğrafyandan
bir bahar mimozası bırak yarına
hayale gerçek cemresi düşüren
mevsimi hiç bitmeyen
değilse
vurup neşteri geç ağzımdan
ölüm çekirdeği çimlensin
kesilirse dili sözcüklerin
bil ! kanlı dudakları senin ellerin
sen yine de unutma
büyüklüğü kadar sevginin her acısı
taşınır soluğu kanadında şeffaf
mutlak bırakacağı uçuruma
sonrası Rü
ya da tam tersi…
güz gölgeli iki güneş
hâlâ kan rengi iki çizgi imtiyazlı
Nasıl bir duvarlığa devriliş
Nasıl mülteci mabedi birbirine
İhlâli sınırsız …
uzak ışığın mihengine
hâlâ şiir yürek kamaşması
indirirken aşkı beyaz kağıda
sabah körden vururken
gölge hattında aşk çerağı
iliklerini çözer yalnızlığın
çırılçıplak düş savaşır
gerçeğin çürütüşüyle…
İndikçe enginine kalbin
Lütfüyle el yazması kitaptır kâinat
Yazılır yeniden tanrı suretiyle…
Şükran AY
5.0
100% (28)