Kalbim kör bir şahin gibidir
Yumruğumda

Suskun kuş kavramış parmaklarımı
Bir fener şişmiş şarapla ve kanla,
Aşağı iniyorum
Kralların mezarına doğru
Hayrete düşmüş
Henüz doğmuş.

Ariadne’nin hangi imi yol gösteriyor bana
Sağır labirentler boyunca?
Ayakların yankısı yutuluyor birer birer.

(Hangi rüyadaydı
bileklerinden bağlanmış bu çocuk
afsunlu bir köle gibi?)

Rüyanın yazarı
Sıkıyor ipi
Ve çıplak ayaklar geliyor
Birbirinin ardınca
İlk damlası gibi yağmurun
Kuyuların dibinde.

Koku çoktandır dönüyor kabarmış fırtınalar içinde
Çamurlar kapı eşiklerinde
Odalarda, gizli ve yuvarlak,
Serilmiş yatakların kaskatı dikildiği yerlerde.

Kuklaların durağan arzusu itiyor beni
Şaşkın seyrediyorum
Siyah kemikleri
Parlayan mavi taş kaplamaları

Birkaç trajedi sergileniyor, sabırla yontulmuş
Kralların göğsüne,

Sanki mücevher gibi
Ve bize sunulmuşlar
Göz yaşı ve pişmanlık beklemeden.

Tek başına bir kavga:
Tüten buhur, kabuklu kuru pirinç.
Ve benim ürperen etim:
Tören ve uysal kurban.

Olmayan yüzümde altın maske
Mor çiçekler, tıpkı göz bebeklerim gibi,
Aşkın gölgesi çiziyor beni küçük kesin çizgilerin içine
Ve kuşum nefes alıyor
Ve hıçkırıyor tuhaf bir şekilde
Uzun bir ürperiş
Sanki rüzgâr koşuyor bir ağaçtan bir ağaca
Çeviriyor yedi büyük abanoz firavunu
Vakur ve şatafatlı lahitlerin içinde.

O sadece dibi ölümün, ki kurtulanlar,
Taklit ederek son azabı
Arayarak sükuneti
Ve ebediliklerini
Bileziklerin çıngırdayan ışığında
Mağrur yüzük oyunları başka yerlerin
Kurbanlık etin çevresinde.

Uyuyorlar ve içiyorlar,
İçimdeki şeytanın kardeşçe kökeni için açgözlülükle;
Yedi defa öğrendim kemiklerin kepazeliğini
Ve söküp atmak için kalbe uzanan kurumuş eli.

Morarmış ve tıka basa dolmuş korkunç bir rüyada
Sımsıkı kapandı dudaklarım
Dışımdaki ölü katledildi,
Niye dolaşıyor şafağın yansısı burada?
Niçin titriyor bu kuş
Ve uzatıyor pençelerini
Sabahın göz çukurlarına?