kahkaha çiçeğinin yasındayım bu aralar,
usum, kusuyor kendini yavru kuş gagalarına
andaç bir anaçlık atıyor rahmimin hafızasında
göğüs kemiğiyle kırmışım kalbimin dalını
yaşadım
bu şehir de öteleyemedi ölme merakımı

cihangir merdivenleri
kayıyorum denize geceden beri
yele, şarap sürüyorum; sarhoş esiyor beni rüzgarlar
çakırkeyf serinliğinde,
demirini erittim iskeletimin, bakırkeyfim
kova kova üzüm özü; lıkırkeyfim

duyargalarım duygan, kaygan
gözyaşının neminde
bilmem kaç kalp çürüttüm, düşürdüm bu şehirde

nicedir mide-bağırsak arası
karışık yaşıyorum
kızmayın bana
kalbimi hissettiğim anlarda sizi gerçekten seviyorum

29 yılını yonttum ömrün,
daha bir heykelimi dikemedim
kasnağımın içine, bir kanaviçe işleyemedim
yokluğum, varlığımın boğazını sıktı durdu
yokluğum, varlığımdan daha çok yaşadı

sonra demiştik ki rakı

hey sen! bana, o az kullanılmış göğsünden
hiç kullanılmamış saatler,
ya da çene çukurundan bir öpümlük mezar yeri ver


mç-fhrn-jir