0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1683
Okunma

Gözlerinle ümit verirken nazli ellerinle ittin
Bırakıp bilinmeyen diyarlara cekip gittin
Kimbilir şimdi o nazli kalbinden,de söküp attin
Ben yıkılırken sen giderken kaybettin
Gönül yolu sende örümcek ağına benzer
Yücel mülteci olmuş avrupayi divane gezer
Kimi sevdayi bilmez kimi şiirden okurken üzer
Ben yazarken sen okurken kaybettin
Yutkunmak of cekmek insana ne aci
Yıkılan dünyamda halen sensin başımın taci
Son sözlerin bana bıcak yarası kadar aci
Ben yaralanınca sen yaralayınca kaybettin
Şimdi izimi kaybetim sen nerelere gittin bilmedim
Türkiyeyi terk ettim yılarca dönmedim
Ari olup türlü ciçeklere kondum senin kokunu almadım
Ben gezerken sen giderken kaybettin
Yücel Duman