Parmaklarımın kıyısında
Kendi ellerimle boğdum
Su(ç)suz tırnaklarımı

S/ulak kanallar döşedim
Kulağımın çölüne
Çeyrek asırdır müjdelenmedim
Egolarına adanmamış bir erkeğe

Dumana dayalı başım,
Yerçekimi yok,
Ayrılıyor iskeletimden etlerim
Kimyasal erimelerdeyim

Anlamıyor musunuz? Bu güzel.
Şiir dediğin; bir anlatım bozukluğudur;
Anlasa, anlamlandırsa,
Kim şiir yazardı ki!
Yazmam bundandır
En çok da sizi anlayamadığımdandır

Misal; çiçek dediğin, budanır mı?
Balık, kafese konur mu?
Kuş, akvaryuma girer
Kaplumbağa evini bir gün terk eder mi?

Bir ters işleyiş bendeki
Deri içi uzuyor saçlarım
Kapağını kapatınca görebiliyor gözlerim

Bağırsaklarım sökülüyor kalbimden
Tansiyonu yükseliyor ciğerimin
Bir anneliğin kan akışları bendeki
Bir bebekelemelek d/işledim
Kadınlığımın karlı rakımlarında

Aşk mı? O, tanrı gibi
Var ama yok
İnanılır sadece
Elini doldurmaz insanın
Aşk, tanrı gibi;
yaşambahş

Admira,
Ahşap hüzün telleri
Sen Adam!
Ben’zersiz adam
Bestele notaları kırık gamlarımı

Ben ki kendimden önce
Sana inandım
Öyle yazdım


mç-jir-fhrn