29
Yorum
21
Beğeni
0,0
Puan
2901
Okunma
ben mi izin verdim onlar mı başardılar
kazıdılar kök salan en ince yerlerine dek
bir kepçenin içinde duygularım
arkasından yas tutacak duygum yok
bir çerçeve içinde resim gibi tutsağım
can/ım yok gözyaşımı silecek
bugün elimin ucuna değmeden gittin
merhaba demeden, bakmadan arkana
gözlerini unutmadın ki bende
yüreğim hızlı hızlı çarpmadı
bakışlarım takılıp kalmadı öyle
her zaman geçtiğin yola
geldiğin yerde ayak tıkırtılarını saymadım
umutsuzluğa dökmedim kalıbımı
aklımı sıyıracak gibi olmadım
sensizliğin en uç noktalarında
öyle tatlı hayallere dalmadım
birlikte sallanmadık elma ağacında
bugün duygularım tatilde öyle istediler
bir kuş kadar olamadım pencere kenarında
sıcak ve mayışmış sevgiden
bir çırpı bırakmadı önüme eşim
sessizce durup öyle, bakışmadık
yanyana durup öyle,izlemedik geçeni
bugün hem kendimi hem seni unuttum
aramaya falan da kalkmadım hani
bir aşağı bir yukarı inip, çıktım
arasıra annemin sözünü dinledim
kendi uydurduğum görüntümün içinde
bu yalancı ummanda yalan,dolanla
bir yerlerde çiçekler açtı,kollarını açtı aşıklar
bir filmde gibi birbirlerine
sevgi sözcükleri söylediler
inanın,kendimde değildim, haberim yoktu
dünyanın sevgiye gebe olduğundan
tutsak kaldığımdan,bir sevdanın içinde
onlar mı karartma uyguladılar duygularıma
körlendi mi bakışlarım,yonttular mı sahi
ellerine gül döşeyen gözlerimi
ayaklarımın götürdüğü aşkı göremiyorum
mil mi çektiler gözlerime, bir tay yüzünden
bütün atlar çekip gitti mi?
6. 6. 2012 / Nazik Gülünay