Mani oldular hep, Hz.Resulümüze,
Kuşattılar evi,kara bir gecede,
Yatağını verdi Resul,Hz.Aliye,
Evden çıktı,gizli,Hz. Ebu Bekir’le.




Anlaşıldı sabah, Onun çıktığı,
Başladı bakmaya,müşrik her tarafı,
Ebu Bekir geldi, pazartesi günü,
Bir gece başladı,Resulün hicreti.




Gizlendiler üç gün,onlar Gar-ı Sevrde,
Müşrikler geldiler, mağaranın önüne,
Bir güvercin yuva,hemen yaptı gece,
Örümcek ağını, ördü de gizlice.



Getirdi Hz.Amir, iki boz deveyi,
Abdullah onların, tek Kutlu Rehberi,
Deve sırtı geçti, kaynamış çölleri,
Başlangıç oldu hep,Resulün hicreti.




Yetişti mi birden, onlara Suraka,
Saplandı atının, ayakları kumlara,
Düşüp yuvarlandı,Suraka yerlere,
İçini kapladı, sarıldı Resule.




Bekliyordu yahudi,gördüler onları,
Beklenilen geldi,karşılayın Onu,
Medine bir düğün, yerine döndü,
Resul devesiyle, Medineye girdi.




Medine bir kutlu ,şehir oldu bize,
Misafiri oldu,Eyyüb Ensariye,
On yıl yaşadılar, Kutlu Medinede,
Yatıyor O Resul,Ravza-i Tahirde.

26.05.2012//Kırıkkale

Hidayet Doğan