Sevmek kadar masum yüreğine
Bir güvercin tünemeli
Huzur hikayeleri anlatarak
Sen olmalı kainat
Güzelliğinden ibret alarak
Sonra ben olmalı
Sonra biz...

İki yaralı
iki kanadı kırık
iki sevgi mahkumu pranga yürek
Sen kadar
Ben kadar
Biz kadar gerçek...

Dudaklarından dökülen incilerin
Mercan kayalıkları kadar sert
Hecelerine dokunmalı dalgalar
Haykırmalısın
Aganta, burina burinata...

Vurgun yemiş sünger avcıları düşmeli önüne
Zıpkın çekilmeli kelimelerin her birine
Yelkenleri yırtılmalı
Küpeştesinde delikler açılmalı hayatın
Yakıtsız kalmalı okyanus ortasında...

Isız bir adaya bırakılmalı yalnızlık
Koyu bir kimsesizlik demlenmeli bakışlarında
Üşümeli ve anlamalı o da...

Dipsiz bir kuyuya atılmalı
Kulaçlanamayan derinliklerinde kaybolmalı
İpsiz darağaçları kurulmalı meydanlarda
Cellatsız infazların esiri olmalı amansızca

Gardiyansız hücrelerde
Gardiyanı olmalı kendi tutsaklığının
Demir parmaklıklara yazmalı
Ömrünün en anlatılmaz hikayesini
Kan kusmalı gecelerde
İntihar komalarına girmeli doktorsuz akşamlarda

Milim milim tükenmeli
Bedeli ödenmemiş aşkların önünde
Diz çöküp yalvarmalı
Yalnızlık...



Asimaral... 02.KASIM.2007