“ An ismindir, ismin mührümdür.
Ey aşk elçisi, kıymet ölçüsü, derdin derdimdir…”



Ey aşkıyla aylardır harap bitap gezdiğim
Yeter beni üzdüğün bendeki can değil mi?
Derdiyle dertlendiğim acısını sezdiğim
Dün bitti gelecek yok hayat bir “an” değil mi?

Aşk adlı bıçağını elinden alır mıyım?
Yanıyorsam rahmetten müşteki olur muyum?
Sen milyon kere vursan elinden ölür müyüm?
Hepimizin sebebi bir damla kan değil mi?

En güzel derdim sensin asla kahretmiyorum
Özlemekse özlemek ömrü zehretmiyorum
Aşık olan razıdır boşa sabretmiyorum
Varlık da yokluk gibi basit bir zan değil mi?

Seni bulmak ne demek, cisim aramıyorum
Ağaca kazınacak isim aramıyorum
Şu gönül çerçeveme resim aramıyorum
Aşk da vakti gelince vuran bir çan değil mi?

Aşkı bırak meşke bak diye direnen dünya
Gözümde üç kuruşluk çula bürünen dünya
Esiri olmuşlara güzel görünen dünya
Aşıkların gözünde yıkık bir han değil mi?

Kaybetsem de yönümü şaşırsa da pusulam
Her yerde seni bulmak en büyük şan değil mi?


- Dilek-