karaladım, yazdım çizdim durdum
acaba ben yanlıs yerinde mi durdum
bu sevginin...

yoksa yön mü değiştirdi sevdalar
yoksa ben mi bilemedim;
sevda yellerinin şiddetini...

ben mi bilemedim gözlerimden akan
ayrılık rüzgarlarının getirdiği
göz yaşının nemli debisini...


ne yana baktıysam olmadı,
bardağa doludan da baktım,
boşundan da olmadı işte...


ahh, nerden bilirdim,
ayrılıkların böyle kor gibi
sönmez yangın çıkaracağını,,


bilsem yanımda kibrit taşımaz
cigara içmezdim hiç,
bağlanmazdım bu kadar...



bir avuç hüzünle yazmazdım bunları
lan ne kadar talihsiz mişim bee,,,
sevgiden aşktan yana da şans yok bende...



şehrine de küstüm, gitmiyorum artık
geçmiyorum senin muhitinden
hatıraların geliyor aklıma dün gibi....



pek tat vermiyor şimdilerde hayat
güleceksin ama sensiz hersey bayat
günlerim bir bilsen ne kadar berbat...



sen gülerken , ben gülmeyi unuttum çoktan
hiç geçmez oldu sevinçler açmadığım kapımdan
koparmıyorum artık sararan umutlarımı dalından




sensiz olduğu gibi bırakıyorum herşeyi
elim değmiyor değiştirmeye, kıyamıyorum
her yerde sen varsın, bıraktığın gibi




dünya gözümde değil, bir bilsen
gamsız bir hayat sürüyorum bir görsen
hayata yaslandım, şiirlerdir tek neşem