hayat sandığımda yanan bir düşünceydi sadece _ıhlamur _
ilk yağmur damlası ile kesilen kuş cıvıltıları
tüm hırsımla buruşturup atmak istediğim kelimelerimin dokunduğu kağıtlar
... sesim gibi ...



_gelinciğe sus armış dağım bilemedim
... _



ciğerimi yırttı son iç çekişim _tuzlu_
ki bir martı geçti çığlık çığlığa
az sonra kızarmış yüzlü bir akşam çökecek salkım saçak gök yüzüme
ıslak ışıklar dökülecek kaldırımlara / suya
toparlayamadan eteğimi ...



_dalında kar armış manolyam göremedim_



boynu bükük artık gözlerimin
ardımda kalıyor şehir / erguvanlar / deprem
ki kara kitapta yazılı hesabım / hatalarımla
güneş küseli çok olmuş zaten kedi merdivenlerime _ya mimozalar ... _
deniz fenerleri yanan gizli bahçe kapımda tutulmuş
yıldızlar / sirenler ... suskun yanıyor ...

ben susuyorum
...

ne fayda ...







30/10/07