15
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
1302
Okunma
Hiç önemi yokmuş gibi çizgilerin
Rastgele yerlere sözcükler yazıyorum
-Her birinin bir hikayesi var, diyor kalem
Duymazdan geliyorum,
Ne zamandır yaptığım gibi.
Parmaklarım sızlanıyor
Hatta sızım sızım sızlıyorlar
Sanırsınız yüz yıl yazdım aralıksız
Sanırsınız köşklerde büyüdüler dertsiz tasasız
Üzgün olmakla beraber kulak arkası ediyorum onları da.
Sol elim gülüyor bu duruma
Biraz da caka satıyor aklınca
Hiç kullanılmamış –sıfır- ya!
İşte o anda kopuyor film
Kalemi o yana geçiriyorum
Ne yapacağını bilemez halde duruşuna inat
Yaz, diyorum
-ne yazayım?
Yaz, diyorum
Gerisini sen yazacaksın bundan sonra
-önce öğrenmem gerek, diyor.
Sağ elim kıkırdıyor:
-tüm yorgunluğum geçti.
Kalem söyleniyor:
-Hikaye falan yok aslında.
Son söz benim:
Sessizlik lütfen!
Filmi yeni baştan çekiyoruz.
5.0
100% (13)