üzerine alınyazısı ile resmedilen
sevinç ile dert ile gölgeleştirilen
türlü ünlemleri yüzünde beliren
Hayata sıkıca tutunmaya çalışan
bir ömür sürdürülen insan sülieti_
Bu kaybolan gençlik benim...



bir roman kadar karışık, çıkılmaz
tevazu kadar alçak, aşka darılmaz
sevdiğini yarı yolda hiç bırakmaz
onda kahbeliğin ’ka’ sı asla aranmaz
talan olmuş, suçlanan, ıssızlaştırılan
Bu kaybolan gençlik benim...



çarpıyorken kalbim aşka sevdaya
umutlar yıkılsada, sevincim bahara
cigerlerimi yaksada zalım cigara
şimdi Ankara sokaklarında bir virana
unutulan, terk edilen, yalnızlaştırılan
Bu kaybolan gençlik benim...



ne hallardayım, sormadın bir gün bana
hasretlerim çileli aşk ile dalında kurusada
Küsmedim darılmadım sevdiğim ben sana
akşam yine oldu, her yer karar dı Ankara’ da
Yalan olmuş, cigeri kavrulmuş bu yürek
Bu kaybolan gençlik benim...





Ömrümü tükettiğim seneler doldu sayfalarda
sensiz çok sabahladım, sararmış masalarda
içki diye hasretini içtim, dinmez sevdalarda
bir başımayım, Küllenmiş bir kentin karanlığında
kırılmış düşler ile, savrulmuş gönül ile kasvetli
Bu kaybolan gençlik benim...