Ben sana hiç yazmadım anne
Hiç konuşmadım da
Çünkü sen,
Gözlerimden anlardın,
İçimdeki cümleleri

Sevdim mi hak verirdin
Kırıldım mı kol kanat.
Ağlarsam incinirdin,
Sevinsem gönlünde düğündü anne.

Senin nasırlı ellerin kadar
Hiçbir duygu öylesi okşamadı saçlarımı.
Bu yüzden,
Her aşk eksiktir, senin yanında
Her merhamet, her duygu eksik.

Şimdi,
“-Bağışla beni,hakkını helat et” desem
Bilirim ki daha;
Geceleri senden uykularını çaldığımda
Üstüne birde göğsünü verip emzirirken
Helal etmiştin hakkını.

Çok söz var içimde
Biraz daha konuşsam, ağlarım şimdi
Sen beni ağlarken görmeyi sevmezsin diye
Susuyorum anne
Sen yine gözlerimden anla
İçimdeki o “seni çok sevdiğime” dair cümleyi.

Ve son bir şey daha

Senin ak saçlarından daha temiz olmayan bu dünyada
Hala kimseye eğmediysem başımı
Bil ki süt’ündendir anne.

£min @kdum@n