Gidersin ölürüm, gelirsin yine ölür.
Gözlerin en büyük ödüldür, senin.
Seni bu gün sevmiyorum, desem
Elimde değil, hiç tatilin yok ki senin.

Dokunsan yanarım, avuçlarım yanar.
Beni dumansız yakan, bu ateş senin.
Senden önce yaşanmış yıllara yazık.
Bir ömre bedelmiş,bir saatin senin.

El yanar,dil yanar,özleminle de
Yangını körükleyen, bu rüzgâr senin.
Sönmeye çalışsam da,kendi kendime
Hiçbir çabam, bir bakışın etmez ki senin.

Kaybolunca sen, neşe’m kaybolur.
Ardından ağlayan, bu yürek senin.
Yağsa dünyanın, tüm yağmurları.
Bin damlası, bir gözyaşın etmez ki senin.

Doğsa da her sabah, güneş umuda.
Benzemez hiçbir şeye,gelişin senin.
İçimde çoğalırsın,filizler sürgün.
Baharlardan güzeldir, gülüşün, senin.

Ey! gülüşüyle aynalara,ay düşüren, yar!
Bil ki gözlerimde yanan, yıldızlar senin.
Toplasan Babil’in asma bahçelerini.
Topu gül dudağın, etmez ki senin.

Emin Akduman