1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2454
Okunma
Bir uçurum,
uçurumun kenarındayım,
ötesi görünmeyen
bir karanlık,
karanlığın adı ben,
şehrin
kirli elleri ben,
uçuruma sürüklenişime
tanıklık eden
yine yalnızca ben,
uçurumun beni çağırışı
inanılmaz bir seramoni,
gel diyor
bir adım daha diyor,
hani ilk annemin
gözlerindeki samimiyete,
sıcaklığa dört elle sarılıp
bir huzurla gülümsersin,
hayatımda ki ikinci
samimi çağrıyı,
uçurumun dibindeki o,
karanlıktan alıyorum,
bir adım daha,
hadi artık gel diyor,
bir ben duyuyor,
bir ben dinliyorum
bu nakaratı,
bir gün gelecek
adımla eş,
bu uçurum kenarı
çığlığı duyulmayan
ne yalnızlar ağırlayacak......
Metin GÜRSOY--21/05/2012--Kartal/Soğanlık/İST.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz