Seni görüyorum,
ışığını pencereni,
karanlığını görüyorum,
perdeni aralamışsın
ellerini görüyorum,
evini görüyorum,
çatınızda martılar
yuvalanmış,
kiremitler arasını görüyorum,
gözlerini görüyorum
ağlamışlığını her gece
buğulu gözlerinde,
saçlarını görüyorum
saçların altın sarısı mı
zeytin karası mı seçemiyorum,
hayal meyal işte,
ay gibi geceleri
yüzümü aydınlatan
hülyanı görüyorum,
seni görüyorum ama
bilmiyorum seni,
sen kimsin yada
kimdin sen,
inan benim hiç olmadı,
senin gibi bir hülyam,
ruhuma yıkılıyor bir şehir
şehirden biri daha çok
yaralıyor beni,
birşey yapamıyorum görüyorum,
ürkütüyor yalnızlığımı
karğa sesleri üzülüyorum,
gecelerin karanlığına
yaslanıyor yalnızlığım,
hiç olmadı benim
yalnızlığımdan başkası,
sende hiç olmadın
yüregimi titretecek,
dudaklarını diyorum
görüyorum,
beynimin kıvrım kıvrım
derinlerinde,
görüyormuyum yoksa
gözlerimde mi yalnız,
dolmak için huzurla
gecelerde ben,
bir ay ışığı gibi
seni görüyorum ,
seni kendime saklıyorum,
gecenin ayaz karanlığında
seni içime çekiyor
seninle doluyorum,
tanımasamda seni
bekliyor,
gelmesende seni
özlüyor,
seni sadece bende
ben gibi görüyorum.....


Metin GÜRSOY/28/05/2013/Soğanlık/Katal/İST./11:35