...anlıyor musun beni şef,dediklerimi anlıyor musun?Ya bir gün gelirde büyürse çocuklarım,ya büyüyüpte bu beni görürlerse?Nasıl bakarım onların yüzüne şef ha,söyle bana nasıl bakarım?Paranın amaç olduğu,düşündüğün ya da sanat yaptığın için hapislerde çürüdüğün bir dünyada ’amaç’ sahibi olmadığım halde nasıl karşılarına çıkarım?Şimdi şu silahı al ve beni vur şef,vur ki intihar etmiş olmayayım,vur ki çocuklarım arkamdan: ’’Hem ’amacı’ yoktu,hem hiçbir şey olamadı, hem de onursuzca intihar etti!’’ demesinler.Vur şimdi beni şef hadi vur.Hem bakarsın gün gelir de fikirler hakim olur dünyaya,bakarsın düşünenler bir yerlere gelir,hayal bu ya bakarsın belkide para amaç olmaktan çıkar da insanlar düşündükçe kazanırlar hayatlarını,ya da bakarsın dünya sanat yapıldıkça dönmeye devam eder!İşte o zaman çocuklarım arkamdan:’’Babamız onuru uğrunda öldü,aslında o hep geleceği görürdü.’’ der şef şimdi anlıyor musun beni...
RaMMi (İ.K.)