En mutlu benim artık,çünkü;
İçimdeki seni buldum ‘dışarım’da da
En mutlu benim, çünkü;
Yaşıyorum şimdi seni,uyuduğumda da,uyandığımda da

Sen bendin varolduğumdan beri,bende senim işte şimdi
Hayattan kopmuştum,hayattan bıkmış,sen bağladın yaşama beni…
Ve ben evet benim en mutlu insan,gözlerimden belli
Sen soluyorum,sen buluyorum,sen yaşıyorum ‘Ben’ ‘Sev’G’i’
Her daim ‘Sen’din benim hayatımın baş harfi,’Sen’kalacaksın yine gönlümün rengi..
Her şeyden ama her şeyden çok seviyorum,seviyordum,seveceğim,bu sevgiyle öleceğim
En mutlu ben olarak,içimin ölüm sevinci…

Bırakma nolur tekrardan sensizliğe,sessizliğe ölümsüzlüğüne ölümlünün beni,
Ellerinsiz,gözlerinsiz,saçlarınsız,yapamam ben sensiz,ben sen tensiz,
Senleyken,ben senken,sen solurken,sen kokarken ve hep sen yaşarken sensiz kaldığımda bile
Sensizlikten bi haberken al canımı da öyle git,eğer gideceksen,
Ama bilki sende en az benim kadar seviyorsun,sebebin bu,eğer gidemezsen,semalardan kendini yani sen olan beni salabiliyorsan gözünü kırpmadan sonsuz boşluğa,atabiliyorsan
Yaşamın kıyısına sıf sen olan ben varken yanımda sende en ez benim kadar seviyorsun
SEN’i,BEN’i,BİZ’i….