9
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1466
Okunma
Düşüşlerimin gözlerine olduğu
Kentlerindeyim sessizliğin.
Adının ilk harfine besmeleler dizdiğim,
Yüzüne her baktığımda,
İçimde uçuşan kelebekleri salıverdiğim
Sahur saatlerindeyim.
Dile gelse yaprağından arınmış ağaçlar
Ve gölgesinden nasiplenirken tanısalar seni,
Yeniden ve her defasında sana açacaklar...
Ayağının altına bahşedilmiş cennet...
Öyle bir cennet ki yüreğin,
Huriler su içecekler göz pınarlarından.
Güller açacak
Kan kırmızı kanını içen damarların.
Dudaklarında ki her kelam,
Yeşillenecek sarıdan mahrum kalacağından.
Sus...
Sadece yüreğimi dinle anne...
Soğuktan değil
Yabancılaşan dünya insanından
Soğur bedenim git gide...
Sus...
Ölüm deme anne...
Öldürme ecelin esir eden
Korkaklığından beni de...
Elif SEZGİN