10
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1193
Okunma
Kasvetin rengini çizdim derimin içinden,
Şehrin ışıklarına üfledim yalnızlığın tortusunu.
Neden bunca karmaşa, Tanrım kimim ben?
Uyandırdın içimde yıllardır süren aşkın uykusunu...
Oysa kapı tokmaklarında bıraktığın,
El izlerine de dokunuyordum ben her sabah,
Yüzünü güneşle yıkamış,
Kokunu içine hapsetmiş perdelere de...
Yokluğunu her gün kaç parçaya bölüp de
Kaç yıldır sensizlikle yaşıyorum hayal et!
Hala ellerimden tutuyor,
Gidişinden kalan hayalet...
Elif SEZGİN
Cevap Yaz