belki farkında değilsin ama dağılmışız senle
yazarak toplamaya çalışsak da birbirimizi
fotokopi kağıtları gibi eşleştirildiğinde vücudumuzun parçaları
gayretsiz kibirlerden uzak
bazı bazı kayıp bir trajedi hakkında sızlanarak
kehanetlere, düne, bugüne ve yarına dair
hiç akmayacak gözyaşları biriktiririz

yan yana koyuyorum fotoğraflarımızı
yüzümüz demokrasi
gözlerimiz ise iki radikal muhalif birbirine
yine de bir tek o zaman saçların oluyor senin
benim ise sakallarım
batıyor ne zaman öpmek istesem seni hep aynı hikayeye

alnın boş bir sayfa, tarla
kaşlarını kaldırarak dilediğin kadar karalayabilirsin o sayfayı
dilediğin kadar eşeleyebilirsin o tarlayı
bir ağaç düşün
bir ağaç ki kökleri toprağın bağırsağı
bir toprak reddeder mi hiç meyvesi zehir olsa bile bir fidanı

yoruldum, yazma artık beni
geç karşıma ve bak gözlerime bir defa
bir pencere gibi yüzümüz de sızdırır biraz içeride söylenen sözleri

fhrn-jir