günlerdir başım kalkmıyor yastıktan
gözlerim esir düşmüş uykuya
hiç uyanasım yok aslında
birde kabuslarımda karabasanlar olmasa...

içimde beni kemiren farenin adı sıkıntı
yüzleşmeye korkuyordum belki de
ne kadar kaçarsan kaç
en baştan yakalanacağım belli
çırpınışlarım boşuna...

bir anda fare dönüştü ahtapota
ahtapotun kolları uzanıyor her dalıma
asırlık köklerimi
yeni filizlerimi
koparıyor parça parça
kesip atmaya çalışsam da
nafile
girdi içime işte bir kuşku
yer bitirir beni...

haydi korkma yüzleş gerçeklerle
ne oldu?
tek dostundu?
canını verebileceğin canındı
hasretini çektiğin kız kardeşindi
zor dimi
sevdiğinin sana,
senin sevdiğine
zarar verebileceğini görmek
oysa her şey ne güzeldi
sırdaşındı
paylaştıkça dertlerini rahatlardın
oda aynıydı halbuki

peki neydi yollarımızı ayıran?
hani dik duracaktınız?
hiç kopmayacaktı bağlarınız?
pamuk ipliğine mi bağlıydı yoksa?
bu kadar kolay mıydı harcamak?
yada harcatmak
iki kendini bilmez miydi bunlara sebep?

üstelik günlerdir yoksun ortada
adınsa kaynıyor dedikodu kazanında
o biliyordu senin ne durumda olduğunu
aldığın nefesten bile haberi vardı
sende onu biliyordun
o zaman neden izin verdiniz?
iki yüzlü riyakar insanlara…


15.05.2012_________________Seher_Yeli