her aşka yol alış aynı sonuçları doğuruyor
sen gideceğin yolda yalnız olduğunu mu düşünüyorsun
aslında bütün yollar birbiriyle kesişiyor

sevmek yüce kainatın aşıklara doğurduğu en güzel kudret
bu elinde ki kudreti yıldızlara taşımalısın
yıldızlardır karanlıkları uykusundan uyandıran
aşkı ölü uykusundan uyandıracak kudrettir elindeki
sen bu kudreti temiz ellerinle kavuşturmalısın yıldızlara
her uğradığın yıldıza yalnız sen mi gidiyorsun
aslında bütün gökyüzü tek bir ışıkla kaynıyor
maksat ışığın aydınlık derecesi...

korkma dostum bırak kendini aşkın o yüce karanlığına
bir gün düşecek olma fikrini aklından çıkar
böyle yaşamanın sana ne faydası var
bırak ölü ruhun temizlensin karanlıkta
aydınlıklar temiz ruhlarla örülürdür
hiç bir pişmanlık olmasın ne kalbinde ne kafanda

bir ananın çocuğunu doğurması gibi sancılı
yürekten
kanlı canlı
ağlamaklı
bir doğuştur aşk
sen bunu yıldızlarda yaşayamadıktan sonra
ölüp ölüp yeniden dirilmedikten sonra
ne anlamı vardır yaşamanın
bir kere zevke düşmüşsün sevgilinin dudağında
yakışmaz sana tam öpecekken ayrılmak
ve beynini unutmaya zorlamak
korkmak
ama öyle böyle değil
anan ölüyormuş gibi
baban ölüyormuş gibi
sen ölüyormuşsun gibi korkmak
aşkın ateşine yakışmaz bu su
yakışmaz hiç bir bedene dostum yakışmaz sana korkup kaçmak
veya saklanmak..

özdem palavan