ayaklarım kalbimi avuçlarına almış yürüyor
yürüyor durmadan kilometrelerce
ellerim benimle,bedenim benimle
bu gözler bu dudaklar benim
ayaklarım kalbimi avuçlarına almış yürüyor
yürüyor hiç bıkmadan kilometrelerce
sesim,tenim benimle
ve diğer bütün yaşanmışlıklarım
ayaklarım kalbimi avuçlarına almış yürüyor
yürüyor nefes almadan kilometrelerce
ruhum bedenimden ayrılmış bir köşede oturuyor
ne olduğunu anlamadan başımızdan kaynar sular dökülüyor
ayaklarım kalbimi avuçlarına almış yürüyor
yürüyor büyük bir özlemle kilometrelerce
içimizi yakan ateş korlanıyor
birileri ateşimiz sönmesin diye uğraşıyor
ayaklarım kalbimi avuçlarına almış yürüyor
yürüyor bir hevesle kilometrelerce
herşeyimiz tamam da bir şeyler eksiliyor
ya nefesimiz,ya umutlarımız,ya heyecanımız
ayaklarım kalbimi avuçlarına almış yürüyor
yürüyor hesap vermeden kilometrelerce
ruhum ve bedenim iki ayrı kafayla düşünüyor
biri ağlarken diğeri teselli ediyor
ayaklarım kalbimi avuçlarına almış yürüyor
yürüyor ardına bakmadan kilometrelerce
birden ikimizde rahatlıyoruz ruh bedene kavuşuyor
ateş olağanca yangınını dindirip küllere dönüşüyor
o zaman anlıyoruz ki
ayaklarım kalbimi avuçlarına almış yürüyor
yürüyor sana kavuşmak için kilometrelerce...

özdem palavan