bir ankara akşamında
başkentsel gururum sarhoş
başımın içi,
sakarya caddesi
meydan muharebesi
orhan veli şişesi

karanfil kırpıyorum,
ölüyor, ölmüyor
ölüyorum, ölmüyorum
oysa papatya değil karanfil
ne yapsam
içimde tırnağı minelenir

bir ankara gecesinde
bağırsaklarımda kokoreç iştahı
ben, kokular ve gülhan
kayboluyoruz sokaklarda
biri söylesin
gençlik caddesi ne tarafta?

ankara ankara diyorum
karışıyor haritamın ortası
karadenizi karadenize,
akdenizi akdenize döküyorum
ankara’nın rakı’mında
başı dönüyor seymenlerin

tandoğan toplanmış
başımın kulvarına
pankartlara düşüyor korkularım;
sevgilim, beni bırakma
"ben bu kadını hala seviyorum"
sen çok düştün kalbim
artık anla aşk istifa!

ruhumda romatizmal nüksler
yüzük parmağımın kemiğinde sızılar
bir kurtuluş savaşı gerekiyor
an’ımın karasına,
beyaz bir sayfa adına

gecenin yarıdan fazlasında
bir ankara kedisi
üşüyor vosvosun altında
ben de üşüyorum yalnızlığıma
ben ve kedi
üşüşüyoruz ankara baharında

delik deşik geceden
geçiyorum bakire bir sabaha
her yanda ezan sesleri
ben, bir çanın otunda,
dağılıyorum dumanlara

bu aralar yazgım,
ankara-izmir hattında
ankara’ya izmir’den sahil döşüyorum
izmir’e kuruyorum meclisi ediban
ben alsancak oluyorum,
pınar, nilgün, kalimera
kent başı Ankara

mç-jir


not: şu an oradaymışım gibi yazdım bu şiiri :(