Bir zelil’e bir zaval’a , gitse özün tay etse
Yüzü olmaz o kapıya, geri dönse ne yazar
Kururunu yeksan edip, heder etse zay etse
Zem-zem suyun da yıkanıp,kuran giyse ne yazar

Göz perdesi para puldan , başka bir şey göremezse
Mendepursa ,sünepeyse , ekşi yüzü gülmezse
İblis nefs-i naletlikse , beden ruh-u silemezse
Ölse Yusuf , o Züleyha kıymet bilse ne yazar

Meht-etsen/de taşlı bulgur,hedik buğday aş olmaz
Kaya taşı ver serraflara, gevher olmaz kaş olmaz
Asaletsiz tay doğursa , kırat olmaz baş olmaz
Bebe ruh’lu Karagözü gözün silse ne yazar

Destursuz çekip gitsen ,ardı sıra ar gider
Tanımazsa koyun kurdu,eni sonu var gider
Vefasıza hiç can deme ,dar gününde kor gider
Mevra sözde değer olmaz,yemin etse ne yazar

Nankör bilmez ey Haktanım ,parmakların mum etsen
Kıptı bir ana doğmuşsa , uğruna canın versen
Rezil dost düşman tanımaz, ayağına gül sersen
Giderken burnu havada, burnu sürtse ne yazar

Kadir Haktan Türkeli