7
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1338
Okunma
Sus..!!! gözlerin konuşsun artık..
Bilirim; iki dudak arasında, hapsolmuş cümlelerin var senin...
Sus... sus ta, artık gözlerin konuşsun..!
Ben çözerim anlamlarını, ben duyarım anlattıklarını,
İçini nasıl ateş gibi yaktıklarını.
Ben bilirim; o ateşin içinde nasıl kaldığını...
Gözlerinle beni yaktın.
İçimde ne varsa, bir bir çıkarıp,
Gözyaşlarıma bıraktın.
Karanlıklarda kalan ruhumu,
Deniz feneri gibi aydınlattın.
Bir masal yarattık belki kendimize,
Düşlere karıldık, sarıldık yalnızca sevgimize.
Gerçeklerle, düşler bir arada yaşanmaz bilsek te,
Bıraktık Aşkımızı; masmavi gökyüzüne...
BİLİRDİK ÇÜNKÜ; RUHLAR YAŞARDI AŞK’I ; ÖZGÜRCE, SESSİZCE...!
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz