bazen yitirilir düşler..
bazen de kendi ellerinle katili olursun...
varlığındaki duyarsızlığını,
yokluğuna davet edersin..
zaman durmadan geçer...
sayarsın tek tek saatleri...
beyninde yankılar tik tak sesleri...
yine de avutamazsın gecenin siyahında
serseri olmuş düşlerini....
peşinde dolaşır;
hiç tanımadığın gölgeler.
sokak sokak adımlarsın;
aradığın düşlerine doğru yalnızlığını
darmadağınsındır,
tanıyamazsın;
baktığın, kırık penceredeki yansımanı.
şaşırırsın irkilerek,
anlayamazsın ararken , geçen zamanı
yaklaşır ; adım adım
peşine düşmüş gölgeler
hani nerde? nerde?
kaybettiğim bu düşler..
bir an durup, kapatırsın gözlerini,
yoklarsın; bir zaman gülen anılarını,
bulamaya çalışırsın;
işte o kaybettiğin anı!
zaman yok artık! bulmalıyım!
koca bir kapı açıldı şimdi
belli, girmemi istiyor içeri..
arkamda: gölgeler, bulamadığım düşler,
ya bir adımda karışacağım; zifirin siyahına,
ya da bir adımda geçeceğim; yüreğimin saf/ına
kapı kapanıyor....
adım atılıyor....
hadi..! aç gözlerini....
bak yanındayım şimdi...
şeçtim ben; kalbimin söylediğini...
sen söyle şimdi; duydun mu ne dediğini? /NergizA/