Çocuktum düne kadar, hüzünlüydü yıllarım
Her gün ölüyorum da ağlayanım yok anne.
Ne yöne yürüdüysem bağlanmıştı yollarım,
Her gün ölüyorum da ağlayanım yok anne.


Elimi tutsan yine, çocuksu düşlerimle
Saçıma renk renk taksan, gelincik işlerimle
Karşılasaydım seni, tatlı gülüşlerimle
Her gün ölüyorum da ağlayanım yok anne.


Bilseydi küçük kızın, sevdaya konar mıydı?
Aşkını cana gömüp, korlarda yanar mıydı?
Unutmak için aşa, gözyaşı banar mıydı?
Her gün ölüyorum da ağlayanım yok anne.


Eririm günden güne, dertsiz kalmıyor başım
Nereye baksam o var, haykırıyor gözyaşım
Neyleyim canım onsuz, zehir ekmeğim, aşım
Her gün ölüyorum da ağlayanım yok anne.


O mecnun kendisini, sevmiyorum sanıyor.
Biri bir şey söylese, çocukça aldanıyor.
Benimse içerimde, hasretliğin yanıyor.
Her gün ölüyorum da ağlayanım yok anne.


Ağlarsa anam ağlar, gerisi yalan ağlar
Doğru demişler anne, şahittir buna çağlar.
Vasiyetim şu benim, sırtımda sıra dağlar
Her gün ölüyorum da ağlayanım yok anne.


Neşe CÖMERT
Nisan 2012
GAZİANTEP

Tüm annelerin; Anneler gününü şimdiden kutlarım.. Sevgimi, saygı ve hürmetlerimi sunarım...