Anladım ki yürümez bu sevda kırık dökük,
Tembihlerim gönlüme artık sevgi doğurma.
Farkına varmasan da sevdamda boynum bükük,
Deli gönlüm darıldı artık beni çağırma.


Seviyorum diyordun bende inanıyordum,
Ateşinde eriyip, közünde yanıyordum,
Bazı gün mutluluğa bazı gün hüzne yordum,
Günde kırk kez çark edip sözlerini çevirme.


Söyle kaç tilki gezer hile dolu aklında?
Gözlerini devirip suçlu suçlu baktın da,
Sandım ki tek ben varım sol yandaki saklında,
Yüzüme baka baka yalanları savurma.


Aklın başına gelsin biraz yaşa da bensiz,
İşte sana gönlümün söylediği en son söz,
Görüntün delikanlı ama yüreğin densiz,
İkide bir düzelip, iki de bir kıvırma.


Ben kendimce sevmiştim yiğitlerin merdini,
Şaştım senin elinden anlamadım derdini,
Her güzele açarsın gönlündeki yurdunu,
Yetti artık yaptığın bir daha çam devirme.


Gülhun ERTİLAV