Uzak diyarlarda savaşırdık biz hep
Leblebi kokan sonbaharlarda
Tozunu yutmadan ölmek haramdı aşkın
Bomba seslerinden ritm tutardık elele
Aşk fırkateyni batarken gözlerimizde
Güneş doğardı şarktan bin umutla
Kader kederi doğurduğu günden beri
Rahminde dinmedi sancısı şeytanın
Yüzbinlerce çocuğa isim aradı durdu
Yoruldu nihayetinde gökyüzü-de
Doğup duran o çocuklara don biçmekten



Soytarı bir yaz güneşi tenimi yakan
Çıplak bir kadın sesini giydirdim az önce
Sessiz ol dedim Azraile azıcık daha sessiz ol
Bırak gitsin şimdi nede olsa dönecek zaman
Ne olur tanımamazlıktan gelsen bi kezde
Gülümseyiversen mevsim geri dönünce



Şizofreni olmuş bir hayatla başetmesi zor elbette
Sofinin dünyası bozuk aşkın kimyası
Şehirler dolusu hasta getirdim sana ey gün
Aşısını bulamadığın türden bu aşk
Bana ne çalışmıyorsa cehennemin kliması
Bırak yaksın çıplak tenleri güneş
Yoruldu nihayetinde güneş-de
Doğup duran o çocukları bronzlaştırmaktan