yazdıklarıma inanma daha
seni sonbahar’sız zor seçiyorum
tutturamıyorum kaf dağı’nı bir türlü
fecr-i ati’ye geçiyorum





bağrımı nasıl ezdiklerini domates misali endülüs’te
ince belli rakkaselerin topuk uçları
yaralarıma tuzlu salçalar sürülsün diye
biraz da oralarda azalacağım
nüksediyorum sanki yeniden, paris’in gizli tünellerini yazacağım


biliyor musun
çok üşüdü kalbim ülke’nizde
bitli yorganımı tam roma’nın göbeğine atacağım
fahişeleri yakmak için tümülüs gibi yığılan odunlardan
bir kucak dolusu çalacağım
nasıl olsa yok sultanlar daha
elhamra’ya sığınacağım


leh düzlüklerinde şarap içip
viking’lerin buzullarını sayfa’dan sayacağım
iştahımı kabartıyor eyfel tepesi
kaç karakalem çıktığını hesaplayacağım


yemin ederim
bir alem sığdırıyorsun ya gözlerine
hortladı gene gezginliğim
iğne başı kadar yapıp bu devr-i cihan’ı
ellerine sunacağım






kasım