Bir rüzgara kapilmis gidiyorum divane,
Hem kendime gülüyorum, hemde virane,
Anlayamadim nasil düstüm ben bu hale,
Bendeki bu yufka yürekle gönül neyleye.

Tutulmusum aci veren gözlerine,
Vurulmusum icimi eriten gülüslerine,
Kapilmisim hasince akan sellere,
Ey sevgili sen yoksan gönül neyleye.

Bir yasamdir alinan her nefes,
Bir umuttur her sabah dogan günes,
Ne bicimdir, anlatilmaz icimdeki ates,
Varlikla yokluk arasinda eriyen gönül neyleye.

O kadar yakinken bir o kadar imkansiz,
Sensiz alinan her nefes inan manasiz,
Her gecen an yoklugunda anlamsiz,
Ey sevgili sen yoksan gönül neyleye.

Susamisim bollugun icindeki sensizlige,
Uzanmisim varligin icindeki sessizlige,
Dalmisim karanliktaki cikilmaz derinlige,
Ey sevgili sen yoksan gönül neyleye.


(28.01.2011)