Kuş uçmaz kervan geçmez,
Dağ başı yalnızlığına,
Tut ki,
Bir de yılgınlık ekle,
Yahut yorgunluk.
Ne fark eder,
Bir defa düşünmeye gör.
Yola çıkmışsa adımların
Kalmanın asaleti,
Gitmenin tenezzülü
Ne çıkar,
Kendini harap etsen de
Bir ömrü, tarumar biçsen de
Laftan anlamayan dillere buyruk kalmak
Sadece seni yakar, kavurur.
Ne çıkar,
Sevgi tütmeyen bir hanenin kapısında beklemek
İyileşmeyecek havalı dertlerin refakatçisi olmak,
Bir ömür değil, bir asır geşse de
Olmayacak duanın kapısında beklemek,
Ne fayda.

İçin el vermiyorsa,
Dışta kalan sahte simayı, unut gitsin.
Sırasını beklemek, değildi,
İçinden geldiği gibi, tokalaşabilmekti,
Ekmeğini yediğin, havasını soluduğun
Fani dünyanın, aslına değecek cevheri,
Yaşamadıktan sonra,
Dünya senin olsa,
Ne çıkar.


Tanımadan yargılamayı,
Tanıdıktan sonra
Af dilemeyi,
Hüner saymışız.
Abaküsün boncuklarında
Rengârenk uçan saygınlık
Biçilmiyorsa,
Ektiğimiz hasat mevsiminden.
İyileşmeyecek, havalı dertlerin refakatçisi olmak,
Ne fayda.
Her gün uğramanın ne anlamı var,
Sevgi yoksunu yürekte,
Aşkı mesken tutmanın,
Kime ve ne faydası olacak...
DİCLE AYYILDIZ