Kendini öğütür dünya ve bir fırtına çözeltisidir hayat.
Aşk yanlız değildir.
Ona
vurgun yemiş sünger avcısının patlamış derisinden süzülen alın teri eşlik eder.

////

Elleri nasır tutmuş iplikçi kadının bir gözü kararakt lalesi bir gözü eşsiz mavi
saçları menopoz kurusu
kaşları dut pekmezi


////

Hayat dediğimiz boş kulvar pamuk ipliğine bağlı paslı bir diğrendir.
Can havliyle koşan acıdan kaçan kısrağın sırtındaki yara izleridir.
Kendinden dövmeli ,
tam otomatik ,
tekerlekleri hasırdan bir yaşam savbaşıdır, Onunki.
Onunki
ayağı kırılana kadar yaşanılası bir hayattır.
Oh
saman ve su bedava,
kötek bedava,
sucuk pazarındaki son yolculuğa tren bileti mi ?
O da bedava.

////

Gözleri yaşlı bir adamdı ,
kırışıklıklarından hayatı anlamak için fal bakmaya lüzum yoktu.
-iki parmağı tekstil makinesine hediye-
kötürüm değil çok şükür ; yılların birikmiş vefa borcu ...
Vefa o vakit sadece bir spor kulübü değil,
vefa acının osmanlı tokadı.

////

Kentin ışıkları yandığında yol kenarlarına uçuşur kelebekler
etlerini satarlar
etleri çok para eder
etleri yenmez
çimdiklenir
morarır,
etlerini sıkıştırırlar avuçlarının içleriyle
koparırlar bazen can havliyle
aynı anda üç, beş ,on kişiye satılır
aynı ay yüz,
aynı yıl bin ,beşbin, onbin ...
etlerinden tef yaparlar, ellerini ayaklarını bağlarlar da öyle çalarlar.

Kendini öğütür dünya ve bir fırtına çözeltisidir hayat
Aşk yanlız değildir
ona
saati yüz dolara derisi yüzülmüş bir kadın eşlik eder.