Zaman bölü üç
Dün
Bugün
Yarın

Dünü geride bıraktım
Döndüm arkasından baktım
Karanlıkla aydınlık arası bir yerdeydi
Görmek imkansızdı...

Boşa mı bakmıştım
Kuşkulandım
Döndüm bir kez daha baktım
Yerinde yoktu
Aklım karıştı
Yaşanmış mıydı
Yaşanmamış mı
Hatırlayamadım!..

Bugüne gelince;
Her zaman ki gibi
Sevinci gizleyen hüzün
Sabah, öğle, akşam
Başlar ve biter
Akreple yelkovan uçarak gider
Karışık akılla bilmem ne yapar!..

Yarın; o kadar uzak ki
Gelir mi gelmez mi bilmem
Gelirse sevinirim
Gitmesin benimle kalsın isterim
Güzel olur yarınları yaşamak
Sabahlara ulaşmak...

Ama, zaman bu!
Söz verir sözünde durmaz
İstediğin an senin olmaz
Aldanmayın güler yüzüne
Kandırır, yanıltır
Sonsuzum der inandırır
En sonunda sıfırlanır...

Zaman eşittir sıfır
Sıfır eşittir boş bir çember
İşte hayat bu
Varla yok arası bir şey
Ne elle tutulabilir
Ne gözle görülebilir
Ama hep peşinden koşulur...


Rukiye Çelik
29 Nisan 2012