Şimdi uzaklardasın bilmem ki ne haldesin.
Unutmak mümkün değil her sözümde dildesin.
Yağan yağmur da esen yel de açan güldesin.
Kokunu getirmeyen esen yeller vefasız...

Gönül defterimde ilk sırada, hep baştasın.
Aldığım nefesim de, yemeğimde aştasın.
Gündüz gece ve her an hayalimde, düştesin.
Tanımayan bilmeyen seni el’ler vefasız...

Sen hayat rehberimsin, yaşama kaynağımsın.
Sırtımı yasladığım şu koskoca dağımsın.
Beni hep benden alan, sevdam gönül bağımsın.
Seni hiç anlatmayan, nankör diller vefasız...

Kokunu değişmem ben hiç bir çiçeğe güle.
Kurbanlar olurum hep seni anlatan dile.
Sevgilinin uğruna kutsal çekilen çile.
Hoş kokunu vermeyen, açan güller vefasız...

Bekliyorum yine her gün, sana açık kollar.
Bitmez tükenmez oldu uzayıp duran yollar.
Bilsen ne durumdayım çok perişandır haller.
Gönül sazı çalmıyor, kopmuş teller vefasız...

Gönlüme sevda düştü şu karanlık peceden.
Mutlaka doğar güneş kurtulunca geceden.
İsmin dilimde hep bir kelime üç heceden.
Seni alıp gelmeyen, uzun yollar vefasız...

Senin hasretin gün ve gün artar biraz daha.
Aşk değeri tartılmaz ona biçilmez paha.
Her gün senin için el açıyorum Allaha,
Hiç bağrına basmayan kırık kollar vefasız...

Aşık Ramazan’ın her gün kan ağlar yüreği.
Halis bir sevgidir bu dünyanın tek direği.
Sevgiliye vuslattır varacak son durağı.
Aramıza engeller koyan kullar vefasız.



Ramazan AKKAŞ
NEVŞEHİR-Tepeköy
28.04.2012