Anamdan doğalı hayat yolunda
Bahtımın peşinden yürüdüm durdum
Yıllarca perişan gurbet elinde
Aç susuz bu canı sürüdüm durdum

Sormayın ne işler geldi başıma
Gözyaşım kan olup aktı aşıma
Hüzünler kar gibi yağdı başıma
Günyüzü görmeden çürüdüm durdum

Kim bilir garibin halleri nice?
Kimsesizlik gayrı gidiyor güce
Üşüyen gönlümü bilmem kaç gece
Çile yorganına bürüdüm durdum

Kesildi takatim yoktur dermanım
Daha ben doğmadan çıkmış fermanım
Sonunda kurudu gönül tırmanım
Kahır taneleri kürüdüm durdum

Yandı kara bağrım oldum kül gibi
Çok memleket gezdim garip kul gibi
Hazana uğramış gonca gül gibi
Yâd ellerde gün gün kurudum durdum

Muazzam çektiğim zor gelir dile
Usandım gözümden yaş sile sile
Eğirdiğim tasa, gam yünü ile
Çile yorganları sırıdım durdum


Ramazan AKKAŞ
(Şair-i Muazzam)
NEVŞEHİR-Tepe köy
27 HAZİRAN 2021