Sensiz ve yalnızım…
Kaç bahar geçti senin yokluğunda
Bu gece senin yokluğunu denize vuran mehtapta izledim
Çiseleyen yağmurun ıslaklığında his ettim.
Sordum kendime…
Seni unutmaya çalışırken neden hala acıyor yüreğim
Unutmak bu kadar zor mu?
Hayal kurmaktan bile sakınırken
Neden her hayalin başında sen varsın ey sevgili
Özlemin neden hala yüreğimde bir yara
Neden kelimeler sende kifayetsiz kalıyor ey sevgili
Keşke ile biten cümleleri neden süslüyorsun hala
Gülümsemelerin neden hala bana hayat veriyor.
Her şeyde sen varsın ey sevgili
Yokluğun suya yazı yazmak kadar zor
Yokluğun içimde hep bir hicran hep bir elem.
Bu haykırışlar sanadır ey sevgili…
Senin yokluğunda duyulan özlemin adıdır
Senin yokluğunda sana duyduğum sevgidir
Senin yokluğunda sensiz yaşadığım aşk’ tır
Bir türlü anlaşılamayan ama;
Yaşanan bir gerçektir.