Yine sabaha karşı yazıyorum bu satırları sana
Okumayacağını bildiğim halde
Karşı koyamadığım duygular besliyorum sana karşı
Buruk,kırılgan,hırpalanmış...


Mevsiminde yağmayan kar gibi yağdın yüreğime
Takvimlere inat zamansızdı gelişin
Kahverengi gözlerin vardı bana bakan
Benim ise gözlerinde dalıp,karşı koyamadığım hislerim
Sarıya çalan saçların vardı,yumuşacık
Dokunduğumda bana hayat veren.


Şehrin bütün sokaklarına sinmiş yalnızlığım
Anlatamadığım çok şey var içimde
Sokak lambalarına sığınıyorum
Her damla gözyaşımda seni arıyorum
Bir hasret gibi seni içimde taşıyorum
Derin bir of çekiyorum
Anılar gözlerimde her canlandığında
Acılarım var,yaralarım var...


SONU BELLİYDİ BU SEVDANIN
Anlamadık,kırdık birbirimizi
Sonu olmayan bir yoldu bizimkisi
Sanki bir yasak aşk’tı
SONU BELLİYDİ BU SEVDANIN
Benimdin ama,bende değildin...